Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΔΥΝ

1972 ΠΟΡΟΣ.- Η ΟΚΤΑΚΩΠΟΣ ΤΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ


Λαδας , καντερες Αργυροπουλος Λαζαρος Βαμβακουρης Ραυτοπουλος Σουπιαδης Ραυτοπουλος Γιαννακης Καραμιχος
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ Γκίκας- Γκλεζάκος - Δαμπάνης

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΑΡΧΗΓΟΥ 1967-1968 ΟΡΘΙΟΙ Λίβανος Σαράβελας Καλημέρης Τζονευράκης Κλαρνέτας ΚΑΘΗΜΕΝΟΙ Γκίκας Ποζίδης Παππάς

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Μίλτωνας Ιατρίδης

[IATRIDIS2.jpg]
 
ΑΡΑΓΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΝ ΡΩΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΜΑΣ ΠΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΜΑΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΜΙΛΤΩΝΑ ΙΑΤΡΙΔΗ ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ; 
ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ Ο ΔΗΜΟΣ, Η ΝΟΜΑΡΧΙΑ Η' ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΜΑΣ ΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΜΑΣ; 
ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΚΑΡΟΥΝ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΛΗ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΙΚΩΝ;
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑ ΣΕ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΕΘΝΙΚΟ ΗΡΩΑ. 
ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ Μ.ΙΑΤΡΙΔΗΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΩΣ ΠΥΡΓΙΩΤΕΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΩΝΥΜΗ ΠΛΑΤΕΙΑ
Πηγή: ΠΥΡΓΟΣ-NEWS
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΕΡΣΙΝΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ "ΠΥΡΓΟΣ-NEWS": ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ΠΕΡΣΙΝΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ "ANTΡΩΝΙ": "Μ. Ιατρίδης" Ηλειώτικη μορφή του1940-41

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

"Μίλτιάδης Ιατρίδης" Ηλειώτικη μορφή του1940-41

Ιστορία
Συντάχθηκε απο τον/την Κώστας Παπαντωνόπουλος
Τετάρτη, 28 Οκτώβριος 2009 03:30

Ηλειώτικη μορφή του απελευθερωτικού αγώνα κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-1941 είναι ο Μιλτιάδης Ιατρίδης, κυβερνήτης του θρυλικού υποβρυχίου Παπανικολής.

Ο Μίλτιάδης Ιατρίδης ήταν γιός του Βασιλείου Ιατρίδη, εκπαιδευτικού, που καταγόταν από τον Πύργο Ηλείας. Γεννήθηκε το 1906 στο Σοφικό Κορινθίας, τόπο καταγωγής της μητέρας του. Ο Μιλτιάδης Ιατρίδης εισήχθη στη Σχολή των Ναυτικών Δοκίμων το 1921 και αποφοίτησε ως μάχιμος Σημαιοφόρος στις 26 Ιανουαρίου του 1926, που υπηρέτησε κυρίως στα υποβρύχια.
Στις 10 Φεβρουαρίου 1939, προβιβάστηκε στο βαθμό του Πλωτάρχη και στη συνέχεια ανέλαβε κυβερνήτης του (υποβρυχίου) «Υ/Β Παπανικολής» (Υ-2) που παρουσίασε την μεγαλύτερη δράση στον αγώνα εναντίον του Άξονα .
Ήταν το πρώτο Υ/Β που απέπλευσε την 28 Οκτω6ρίου 1940 στις 16:00 με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Μίλτο Ιατρίδη.

Το Δεκέμβριο του 1940, το «Υ/Β Παπανικολής» του πολεμικού μας ναυτικού με κυβερνήτη τον Ιατρίδη έγραψε μια από τις πιο λαμπρότερες σελίδες της ιστορίας, στη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Με τις πρώτες επιτυχίες του ενθουσίασε τον Ελληνικό λαό, γιατί έδειξε ότι μπορούσαμε να αμφισβητήσουμε την κυριαρχία του πανίσχυρου Ιταλικού στόλου, στις κύριες γραμμές του ανεφοδιασμού του στην Αδριατική θάλασσα.

Στην δεύτερη περιπολία του, τον Δεκέμβριο του 1940 επιτέθηκε εναντίον μεγάλης ιταλικής νηοπομπής στην Αδριατική και κατόρθωσε να βυθίσει στα Στενά του Οτράντο τα Ιταλικά οπλιταγωγά MS ANTOINETTA (22-12-40) και MV FIRENZE (3952 BRT) 3.950 τόνων (24-12-40)κοντά στο νησί Saseno, τα οποία προστατεύοντα από συνοδεία πολεμικών, τα οποία καταδιώξαν το ελληνικό Υ/Β χωρίς αποτέλεσμα. Τα εχθρικά πολεμικά πλοία συνολικού βάρους 25.000 τόνων, μετέφεραν πολεμοφόδια στα παράλια της Αλβανίας, για να ενισχύσουν τις ιταλικές δυνάμεις που αγωνίζονταν στο μέτωπο κατά τις Ελλάδος.

Στην τρίτη περιπολία του, τα μεσάνυχτα της 29 Ιανουαρίου του 1941 πλέοντας «εν επιφανεία» εντόπισε ένα φορτηγό που το βύθισε με μία τορπίλη, όπου αμέσως καταδιώχθηκε από τρία αντιτορπιλικά (Α/Τ) και «εν καταδύσει» επί αρκετές ώρες, τους διέφυγε.

Στις 30 Δεκεμβρίου 1940 ο κυβερνήτης Ιατρίδης προβιβάστηκε σε Αντιπλοίαρχο επ' ανδραγαθία και παρασημοφορήθηκε με το "Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας".

Εκτέλεσε πολλές ακόμη πολεμικές περιπολίες και αντιμετώπισε αρκετούς κινδύνους.

Στη δεύτερη φάση του πολέμου,τον αντικατέστησε ο Υποπλοίαρχο Ν. Ρουσσέν, ο οποίος έχασε τη ζωή του κατά το κίνημα του Απριλίου του 1944.

Στα τέλη Δεκεμβρίου 1941, ο Ιατρίδης στάλθηκε στην Αγγλία ως κυβερνήτης για να παραλάβει το αντιτορπιλικό «Α/Τ Μιαούλης». Υπηρέτησε στη Βάση Υποβρυχίων και σε άλλες υπηρεσίες της ξηράς. Μετά το τέλος του πολέμου, επιστάτησε στις επισκευές του ιταλικού καταδρομικού «Ευγένιος της Σαβοΐας», που είχε δοθεί τότε στην Ελλάδα, ως πολεμική αποζημίωση και μετονομάστηκε «Έλλη».

Ο Μ. Ιατρίδης αποστρατεύτηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1952, με το βαθμό του Πλοιάρχου. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1960, σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, σε ηλικία 54 ετών. Ήταν παντρεμένος με τη Λέλα Ιατρίδη και έχει μια κόρη, την Αδριατική, η οποία πήρε το όνομα της θάλασσας όπου ο πατέρας της έγραψε μια από τις ιρωικές σελίδες της ιστορίας του πολεμικού μας ναυτικού.

Στον τόπο καταγωγής του τον Πύργο Ηλείας, υπάρχει το άγαλμά του στην ομώνυμη πλατεία Ιατρίδη και στη γενέτειρά του το Σοφικό, έχει τοποθετηθεί η προτομή του στο προαύλιο του Ναού της Αγίας Τριάδος. Παρόμοια προτομή υπάρχει επίσης στο Κατάκολο και στην πόλη της Κορίνθου.

Το Y/B Πσπσνικολής παραγγέλθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση το 1925. Nαυπηγήθηκε τον Νοέμβριο του 1926 στα Ναυπηγεία At. & Ch. de la Loire στην Nante Γαλλίας μαζί με το Υ/Β Κατσώνης . Παρελήφθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1927 από τον Αντιπλοίαρχο Π. Βανδώρο. Κατά τον πόλεμο του 1940-41 πραγματοποίησε 4 πολεμικές περιπολίες με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Ιατρίδη. Μετά την κατάληψη της Ελλάδος κατέφυγε στη Μ. Ανατολή. Στις 30 Νοεμβρίου 1942 με κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Ρουσσέν, βύθισε έξω από το λιμάνι της νησίδος Αλίμνια της Δωδεκανήσου φορτηγό 8.000 τόνων. Εβύθισε ακόμη έναν αριθμό ιταλικών και γερμανικών ιστιοφόρων ενώ αιχμαλώτισε ένα εξ αυτών 220 τόνων. Συνολικά πραγματοποίησε από την Μ. Ανατολή 10 ακόμη πολεμικές περιπολίες Μετά την απελευθέρωση επέστρεψε στην Ελλάδα και παροπλίστηκε το 1945. Ο πυργίσκος του διατηρήθηκε αρχικά στην βάση Υποβρυχίων και ακολούθως τοποθετήθηκε έξω από το Ναυτικό Μουσείο στον Πειραιά. Το Υ/Β Παπανικολής είναι το 1o κατά σειρά από τα 3 Υ/Β που έχουν μέχρι σήμερα το ίδιο όνομα.


Κ. Παπαντωνόπουλος (Υπηρέτησε 13 χρόνια στα Υ/Β και για μικρό διάστημα στο Υ/Β Παπανικολής -2)

28 του Οκτώβρη 2009

Από τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του κυβερνήτη του «Παπανικολή» Μίλτου Ιατρίδη στον Πύργο।

Πηγή:

http://www.antroni.gr/

Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΡΟ


ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΟΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ


Στο χώρο που υπάρχει σήμερα το Προγυμναστήριο, στα χρόνια της Ενετοκρατίας υπήρχαν «ταρσανάδες»- ναυπηγεία ξύλινων σκαφών. Νοτιότερα προς τα Σχολεία (Β. Δημοτικό και Γυμνάσιο που δεν υπήρχαν τότε) λιμενιζόταν ο πολεμικός στόλος. Στη σημερινή πλατεία Καποδίστρια ήταν το Κέντρο Εφοδιασμού του Εθνικού Στόλου.

Μία τριμελής επιτροπή διανομής εφοδίων, αποτελούμενη από τους ναυάρχους Τομπάζη και Μιαούλη, και τον Ελβετό γιατρό και Φιλέλληνα Γκος φρόντιζε με δραστηριότητα και ζήλο, για τον ανεφοδιασμό εκείνων που μάχονταν στην Αττική και αλλού.

Από το 1827 ο χώρος του Προγυμναστηρίου χρησιμοποιήθηκε ως ναυτική βάση με την επωνυμία «ΓΕΝΙΚΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΠΟΡΟΥ». Εκεί ο Καποδίστριας ίδρυσε το 1828, τον πρώτο Ελληνικό Ναύσταθμο σωστά ναυπηγεία σε άλλο χώρο, στην Πούντα.

Το 1828 διορίστηκε από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, διοικητής της επαρχίας Πόρου ο Νικόλαος Γκίκας, ο οποίος συνέβαλε στη δημιουργία του ναυστάθμου στον Πόρο, και πήρε μέτρα για το νησί και το στόλο.

Το Ναυτικό Νοσοκομείο Πόρου τα μετέπειτα χρόνια

Στον Πόρο ιδρύθηκε και το πρώτο ναυτικό νοσοκομείο (25-11-1829) με πρώτο διευθυντή τον αρχίατρο από τα Αμπελάκια Θεσσαλίας Χρονία Δροσινό.

Μετά το 1828 ως διοικητής του Βασιλικού Ναυστάθμου Πόρου, υπηρέτησε και ο Υδραίος ναύαρχος Βασίλειος Μπουντούρης, ο οποίος δώρισε στη Μονή Ζωοδόχου Πηγής του Πόρου την εικόνα της Παναγίας της «Γλυκοφιλούσας».

Το 1829 ο Καποδίστριας όρισε το Μιαούλη ναύαρχο του Ελληνικού Στόλου, και τον Κων. Κανάρη διοικητή των πυρπολικών. Παράλληλα διόρισε το Μιαούλη μέλος της Γερουσίας.

Το Ναύσταθμο αυτό μισοκατάστρεψε ο Μιαούλης κατά την ανταρσία του 1831. Διοικητής τότε ήταν ο Κων. Κανάρης.

Το 1834, ο Υδραίος αντιναύαρχος Γεώργιος Δ. Σαχίνης (1789-1864), αφού έγινε υπασπιστής του Οθωνα, κυβερνήτης του ατμοκίνητου πλοίου του Β.Ν. "ΟΘΩΝ", τοποθετήθηκε διευθυντής του "Διευθυντηρίου Πόρου" όπως λεγόταν τότε το Προγυμναστήριο.

Αποψη του Προγυμναστηρίου Ανδρες του

Αρχηγός του Ναυτικού Διευθυντηρίου και γενικός επιθεωρητής του Στόλου, διετέλεσε επί Οθωνα και ο Ανδρέας Μιαούλης.

Διοικητής στον Πολεμικό Ναύσταθμο Πόρου κατά τη διάρκεια της Οθωνικής εποχής, υπήρξε και ο Υδραίος αγωνιστής και ναύαρχος Γεώργιος Σαχτούρης (1783-1841).

Το 1835, ο διερμηνέας της πρώτης Ισπανικής Διπλωματικής Αποστολής στην Αθήνα Σινιμπάλντο δε Μας έγραφε:

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΣΤΕΡΑ;

Το 1826, λίγους μήνες πριν από τα γεγονότα του Ναυαρίνου, έγινε στο νησί της Ύδρας μια πρώτη προσπάθεια δημιουργίας ενός υποτυπώδους κέντρου ελέγχου Ναυτικής Δύναμης. Τον Απρίλιο του 1826 οι 48 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του νησιού δημιούργησαν την λεγόμενη «φροντιστική επιτροπή», που όμως μεταβίβασε την εξουσία φροντίδας του ναυτικού στους προκρίτους στις 6 Ιουνίου 1826. Από εδώ αρχίζει η προσπάθεια δημιουργίας Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.

Είναι η δεύτερη σημαντική προσπάθεια συγκροτήσεως τακτικών ναυτικών δυνάμεων στην Ελλάδα μετά το πρώτο αξιόλογο κίνημα του Λάμπρου Κατσώνη κατά το Β’ Ρωσοτουρκικό πόλεμο και μετά (1787-1792).

Στην διευθυντική ομάδα του Ναυτικού συμμετείχαν και αλλοδαποί εμπειρογνώμονες και φιλέλληνες που συμμετείχαν ενεργά στον Ελληνικό Αγώνα, όπως οι Ελβετός γιατρός L.A Gosse, ο συνταγματάρχης Heideck, ο Γάλλος Bailly.Το Μάρτιο του 1827, μετά την ανάληψη της αρχηγίας από το ναύαρχο Κόχραν, ο Γκός διορίζεται γενικός επιμελητής του στόλου και μεταφέρει το εφοδιαστικό κέντρο στο νησί του Πόρου, για ασφάλεια μακριά από τη συνεχώς εμπόλεμη Ύδρα. Ο Πόρος γίνεται το εφοδιαστικό κέντρο των χερσαίων και ναυτικών δυνάμεων του Επαναστατικού Αγώνα, ο πρώτος Ναύσταθμος.

Με τα χρήματα που έχουν διαθέσει φιλέλληνες επισκευάζονται τα πλοία «Καρτερία», μερικά πυρπολικά, το βρίκι «Σωτήρ» και το πλοίο του Μιαούλη «Άρης». Μετά τα τέλη του 1827 την ευθύνη της λειτουργίας του Ναυστάθμου ανέλαβε η Επιτροπή Επί Των Ναυτικών Υποθέσεων, που από το Μάρτιο του 1828 την αποτελούσαν και οι Κ. Μπότασης, Ν. Γιαννίτσης και Εμ. Τομπάζης, που μαζί με τον Άστιγγα ονομάσθηκαν Διευθυντές Ναυτικών Υποθέσεων.

Τον Μάρτιο του 1829, όταν Διευθυντές ήσαν οι Εμ. Τομπάζης, Ανδρέας Γιαννίτσης και Νικόλαος Μπότασης, τα καθήκοντά τους μεγάλωσαν και σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα μετατρέπεται η Υπηρεσία αυτή σε Ναυαρχείο, με την ονομασία «Αρχηγείο Στόλου και Ναυτικό Τεχνικό Συμβούλιο».

Ο Ι. Καποδίστριας έφτασε στην Ελλάδα στις αρχές του 1828 και η άφιξη του Κυβερνήτη στην κατεστραμμένη από τον μακροχρόνιο πόλεμο χώρα θεωρήθηκε εγγύηση για ένα καλύτερο μέλλον

Ο Καποδίστριας συγκρότησε τον Ιανουάριο του 1829 το Πολεμικό Συμβούλιο, που ήταν η προϊσταμένη Αρχή του Στρατού και του Ναυτικού, στο οποίο προέδρευε ο ίδιος ο Κυβερνήτης. Υπεύθυνος στη Επιτροπή αυτή για το Ναυτικό ήταν ο Α. Μαυροκορδάτος, που σημειωτέον είχε ταχθεί με την αγγλική πολιτική. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1829 δημιουργήθηκαν έξι Υπουργεία, μεταξύ των οποίων του Πολεμικού Ναυτικού με επί κεφαλής τον αδελφό του Κυβερνήτη, Βιάρο Καποδίστρια.

Επίσημα το Ναυαρχείο του Ελληνικού Ναυτικού συγκροτήθηκε τον Οκτώβριο του 1829 με υπεύθυνους τους Ναυάρχους Γεώργιο Σαχτούρη της Ύδρας, Γεώργιο Ανδρούτσο της νήσου των Σπετσών και Κωνσταντίνο Κανάρη από το νησί των Ψαρρών. Είναι τότε που παίρνει το Ναυτικό επισήμως την ονομασία «Ναυτική Υπηρεσία του εν Πόρω Ναυστάθμου».

**** Κατά τον απελευθερωτικό αγώνα, ο Γερμανός φιλέλληνας αξιωματικός Carl Rudolph Bromme ή Brommy (1804 -1860) γνωστός ως «Κάρολος Βράμης», υπήρξε υπασπιστής του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη, κυβερνήτης Β’ Τάξεως της φρεγάτας «Ελλάς», υποδιοικητής του Ναυτικού Διευθυντηρίου του Πόρου από το 1836 ως το 1843, και επιθεωρητής του λιμένος του νησιού. Κατά τη διάρκεια της «ανταρσίας» του Μιαούλη τον Ιούλιο του 1831 στο λιμάνι του Πόρου, έλαβε κι αυτός μέρος.

Μετά την επιστροφή του στην Γερμανία ο Κάρλ έγινε ναύαρχος του νεοιδρυθέντος γερμανικού αυτοκρατορικού στόλου από το 1848 ως το 1853.

1912 Τούρκοι αιχμάλωτοι στον Πόρο. Χώρος Συνοικισμού - Προγυμναστήριο το 1906

Διακρίνονται εκδρομείς, πιθανώς σχολείο.

Το " Παλατάκι", θερινή κατοικία του Οθωνα και γενική άποψη με τον Θρυλικό " ΑΒΕΡΩΦ".

Το 1846, επί Οθωνος, με τη φροντίδα του Εμμ. Τομπάζη, θεμελιώθηκε επίσημα, το κυριότερο κτίσμα, το «παλάτι», που τελείωσε το 1849.

Πάνω από την κεντρική πύλη υπάρχει η επιγραφή :

«ΕΠΙ ΟΘΩΝΟΣ ΩΚΟΔΟΜΗΤΕ ΑΩΜΘ».

Στο κτίριο αυτό ήταν το διοικητήριο του Ναυστάθμου, όπως και σήμερα του Κέντρου Εκπαίδευσης, αποτέλεσε όμως και θερινή βασιλική κατοικία του Οθωνα.

Από τότε, ενώ συμπληρωνόταν συνεχώς, προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες στο Πολεμικό Ναυτικό και στο Εθνος.

Αλλά την 30-1-1878, επί υπουργίας Γ. Μπούμπουλη, άρχισε να μεταφέρεται «ένεκα σπoυδαίων περιστάσεων», όπως τονίζει η εντοιχισμένη επιγραφή, προσωρινά και πρόχειρα στη Σαλαμίνα, αλλά τελικά από το 1882 παρέμεινε εκεί.

Τα δε κτίρια στον Πόρο, χρησίμευαν πια για την προγύμναση των ναυτών , ως Κέντρο Εκπαίδευσης κληρωτών που ονομάστηκε σε «ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΡΟΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ» - μέχρι το 1952, οπότε μεταφέρθηκε στο Σκαραμαγκά.

Παράλληλα λειτούργησε στο Κ.Ε. ΠΟΡΟΣ η Σχολή Υπαξιωματικών του Π.Ν. με διάφορες ονομασίες: «ΣΧΟΛΗ ΝΑΥΤΟΠΑΙΔΩΝ», «ΣΔΥΝ», «ΣΜΥΝ».

Η πρώτη προσπάθεια για τη σύσταση Σχολείου Ναυτοπαίδων έγινε με το Διάταγμα της 17ης Μαρτίου 1879, το οποίο όριζε ότι "…το πλήρωμα του πάρωνος "ΑΘΗΝΑ" εξοπλιζόμενου μετά την αποπεράτωση της επισκευής αυτού, όπως χρησιμεύσει αυτού ως σχολείον υπαξιωματικών, ναυτών και παίδων…".

Το 1884, επί Χαριλάου Τρικούπη , έγιναν ορισμένες βελτιώσεις στις εγκαταστάσεις του Κέντρου.

Έκτοτε, η Σχολή εμφανίζεται και λειτουργεί με διάφορες κατά καιρούς ονομασίες, όπως το 1887, που εμφανίζεται για πρώτη φορά με την ονομασία "Κεντρικό Προγυμναστήριο", στον Πόρο. Ένα χρόνο αργότερα, το 1888, συστήθηκε στη θωρακοβάριδα Βασίλισσα Όλγα, το "Σχολείο Ναυτοπαίδων".

Από το 1909 έως το 1924, το Σχολείο Ναυτοπαίδων μετεγκαταστάθηκε στις εγκαταστάσεις του "Κεντρικού Προγυμναστηρίου" στον Πόρο, όπου το 1924, μετονομάσθηκε σε "Σχολή Δοκίμων Υπαξιωματικών" (Σ.Δ.Υ.).Το 1936, καταργήθηκε η "Σχολή Δοκίμων Υπαξιωματικών" (Σ.Δ.Υ.) και λειτούργησε και πάλι η "Σχολή Ναυτοπαίδων". (δείτε κι άλλες λεπτομέρειες).

Το θωρηκτό «Ψαρά» - τρίτο με το όνομα αυτό – αφού πήρε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις των πολέμων 1912 – 1913, στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως Σχολή Ναυτοπαίδων Πόρου.

Σαν εκπαιδευτικό πλοίο των Ναυτοπαίδων χρησιμοποιήθηκε και το ιστορικό πλοίο ΑΡΗΣ 1:

Ο ΑΡΗΣ 1 σε σχεδίασμα της εποχής.

Ο ιστορικός πάρων (μπρίκι) ΑΘΗΝΑ, πρώην ΑΡΗΣ 1 του Αναστασίου Τσαμαδού, πλοίο με μεγάλη πολεμική δράση στην Επανάσταση, έγινε γνωστό με τη θρυλική διάσπαση του αποκλεισμού του Ναβαρίνου από τον Τουρκοαιγυπτιακό Στόλο του Ιμπραήμ, στις 26 Απριλίου 1825. Μετά την ατυχή έκβαση της μάχης της Σφακτηρίας και το φόνο του πλοιάρχου Τσαμαδού, πέρασε ανέπαφο δια μέσου 32 τουρκικών πολεμικών που απέκλειαν την είσοδο. Αυτό αποτέλεσε ένα από τα χαρακτηριστικότερα γεγονότα του κατά θάλασσα αγώνα. Είχε ναυπηγηθεί στη Βενετία το 1807, ήταν δρύινο, εκτοπίσματος 350 τον. Πλήρωμα : 80 άνδρες. Οπλισμός αρχικά : 16 κανόνια των 12 λιβρών και αργότερα 2 κανόνια των 12 λιβρών και 10 κορρονάδες των 18 λιβρών.

Μετά την απελευθέρωση αγοράστηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση, μετονομάστηκε σε ΑΘΗΝΑ και με το όνομα αυτό χρησιμοποιήθηκε στο Β. Ναυτικό μέχρι το 1879 οπότε ξαναπήρε το ένδοξο όνομά του. Ως το 1921 χρησιμοποιήθηκε ως εκπαιδευτικό πλοίο της Σχολής Δοκίμων Ναυτοπαίδων του Πόρου, οπότε για εξοικονόμηση των εξόδων της περαιτέρω συντήρησής του βρέθηκε η ατυχής λύση της τιμητικής καταβύθισής του κοντά στη νησίδα Κυρά στα Διαπόρια.

Ανατινάχτηκε τιμητικά με βομβαρδισμό στις 25 Μαρτίου του 1921 στον όρμο Ελευσίνας κατά τις εκδηλώσεις εκατονταετηρίδας από το ’21.

Η «ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» ΤΟΥ 1923

Στις 23 Οκτωβρίου 1923, κατά την «Αντεπανάσταση» των Γαργαλίδη και Λεοναρδόπουλου αεροπλάνο που προερχόταν από το πρόχειρο αεροδρόμιο των στασιαστών στην Κόρινθο, έριξε μονόφυλλα στο Προγυμναστήριο με τα οποία οι στασιαστές καλούσαν το Ναυτικό Προγυμναστήριο του Πόρου να προσχωρήσει στο κίνημα:

Ο ερευνητής Σωκράτης Μπόζοβιτς αντιγράφει σχετική είδηση από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της 24ης Οκτωβρίου 1923:

» ΠΡΟΚΗΡΥΞΕΙΣ. ……………….. Αφ ετέρου τηλεγραφούν εκ Πόρου, ότι σήμερον την πρωίαν έφθασεν υπεράνω της πόλεως αεροπλάνον των στασιαστών ρίψαν προκηρύξεις, δι ων καλείται το Ναυτικόν Προγυμναστήριον Πόρου να προσχωρήση εις το κίνημα.

Μεταγωγικά μεταφέρουν τους κινηματίες στον Πειραιά

Ποια ήταν αυτή η «Αντεπανάσταση»; Στις 21 Οκτώβρη του 1923 δημιουργήθηκε ένα κίνημα από (ασυνήθιστες για τα ελληνικά πραξικοπήματα συμμαχίες,) ένα μείγμα αντιβενιζελικών και βενιζελικών που βρίσκονταν σε δυσμένεια, βασιλοφρόνων που φοβόταν την επιβολή της αβασίλευτης δημοκρατίας, με ηγέτες τους στρατηγούς Γαργαλίδη και Λεοναρδόπουλο. Αιτήματά τους υπήρξαν η διάλυση του κινήματος του Πλαστήρα το 1922 το οποίο και είχε προηγηθεί , καθώς και ο διορισμός νέας κυβέρνησης για τη διενέργεια εκλογών. Το κίνημα αυτό κατεστάλη σχεδόν αμέσως – σε πέντε μέρες. Οι κινηματίες του Πλαστήρα το 1922 προχώρησαν σε εκκαθάριση του στρατεύματος από 1.284 αντιβενιζελικούς αξιωματούχους τους οποίους κατηγόρησαν για συμμετοχή στο κίνημα του 1923. Πίεσαν και τελικά πέτυχαν την έξωση του βασιλιά Γεωργίου Β΄ από την Ελλάδα. Ταυτόχρονα προέβαλαν το θέμα της εγκαθίδρυσης της Αβασίλευτης Δημοκρατίας.

Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΛΙΑΛΕΞΗ

Τον Ιούνιο του 1924, επί κυβερνήσεως Σοφούλη, ο πλοίαρχος Κολιαλέξης – διoικητής της μοίρας γυμνασίων και ευνοούμενος του υπουργού Ναυτικών Χατζηκυριάκου- που είχε προαχθεί χωρίς να συγκληθεί το Ειδικό Συμβούλιο Προαγωγών, με αποτέλεσμα να παραιτηθούν 158 αξιωματικοί αντιδρώντας στην απόφαση του υπουργού να επαναφέρει αξιωματικούς, οδήγησε τα πλοία στον όρμο του Πόρου, απ όπου και απείλησε την Κυβέρνηση με ανταρσία, αν πραγματοποιούσε επαναφορά των αξιωματικών αυτών, η οποία το επεδίωκε για να τους κατευνάσει.

Μετά οδήγησε τη μοίρα –το σύνολο σχεδόν των πλοίων- στον Πειραιά και συνέχισε τις απαιτήσεις του, καταλαμβάνοντας και το θωρηκτό « ΑΒΕΡΩΦ». ΄Όταν το θέμα ρυθμίστηκε ο Κολιαλέξης τιμωρήθηκε με δυο μήνες φυλακή.

1928 Κεντρικό Προγυμναστήριο:

Διοικητής Ν. Παπαδημητρίου πλωτάρχης, υποδιοικητής Κ. Ψιακής υποπλοίαρχος, Ναυτ. Ταμίας Ι. Ευσταθιάδης υποπλοίαρχος οικονομικός. Αξιωματικοί: Σ.Καλιοντζής υποπλοίαρχος, Α. Αναστασιάδης ανθυποπλοίαρχος μηχανικός, Κ. Βώκος σημαιοφόρος μηχανικός, Ι. Τσαμαδός υποπλοίαρχος διαχειριστής, Κ. Λόντος σημαιοφόρος οικονομικός, Π. Κωτσάκης και Μ.Βαφέας ανθυποπλοίαρχοι πληρωμάτων.

ΣΧΟΛΗ ΔΟΚΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ

Διοικητής Κων. Θεοδωρόπουλος αντιπλοίαρχος.

Προσόντα: Ηλικία 15-17 ετών, ενδεικτικό Δ τάξης Δημοτικού Σχολείου.

Φοίτηση τριετής. Οι εξερχόμενοι είχαν υποχρέωση 10ετούς, τουλάχιστον θητείας στο Πολεμικό Ναυτικό.

Το 1929, έγινε συζήτηση για ολοκληρωτική αποχώρηση του Προγυμναστηρίου από τον Πόρο. Αλλά υπήρξαν πολλές αντιδράσεις, μεταξύ των οποίων και αυτή του «Συνδέσμου των εν Αθήναις και Πειραιεί Τροιζηνίωv» προς την τότε Κυβέρνηση των Φιλελευθέρων, στην οποία μεταξύ άλλων τονιζόταν:

« επί της μελετωμένης μεταφοράς, εκ της ιδιαιτέρας πατρίδος Πόρου, του προ πολλών ετών, ιδρυθέντος αυτόθι και άριστα εκπληρούντος τον προορισμόν του, Ναυτικού Προγυμναστηρίου και των Ναυτικών Σχολών αποφασίζει ομοφώνως όπως εκφράση την παράκλησιν προς την Σεβαστήν Κυβέρνησιν των Φιλελευθέρων, υπέρ ματαιώσεως της τοιαύτης σκέψεως, ήτις τυχόν πραγματοποιουμένη, εκτός του ότι θέλει καταστρέψει την πόλιν του Πόρου, θα επιβαρύνη προς τούτοις και το φτωχόν, άλλωστε, Δημόσιον Ταμείον δι ασκόπου δαπάνης, πολλών εκατομμυρίων, προς κατασκευήν των απαιτουμένων μεγάλων εγκαταστάσεων εις την έρημον και ακατάλληλον, παρά την Ελευσίνα θέσιν, εκτός εάν τυχόν τοιαύτη μεταφορά αποφασισθή μόνο λόγω της γειτνιάσεως της θέσεως ταύτης προς την Πρωτεύουσαν.

Εν Πειραιεί τη 20 Μαρτίου 1929

Ο πρόεδρος Ι. Παπαδόπουλος

τα μέλη Κ. Δουζίνας,

Σ. Βασιλείου

Κ. Τσόπορης,

Τ. Καραμάνος

Φ .Κλείσας,

Α. Μπουκάκης

Γ.Δεληθανάσης

Ο Βασιλιάς Παύλος στο Προγυμναστήριο. Εκπαίδευση στις Βολές

Το ΒΕΛΟΣ στον Πόρο από ψηλά, φωτό Νίκου Δανιηλίδη και από το πλάϊ.

**** Στον Πόρο είχε μεταφερθεί το πλοίο του Π.Ν. «Αμβρακία»,(πρώην ΥΔΡΑ) που χρησιμοποιήθηκε για καιρό για τις ασκήσεις πυροβολικού. Για πολλά χρόνια δε, τον Πόρο στόλιζε ο ένδοξος και θρυλικός «ΑΒΕΡΩΦ» (1957 – 1984 ). Τώρα τον Πόρο κοσμεί το αντιτορπιλικό «ΒΕΛΟΣ» με το οποίο ο κυβερνήτης του Νίκος Παππάς έκανε ανταρσία κατά της χούντας (1973).

*** Μέσα στο χώρο του Προγυμναστηρίου υπάρχουν οι τάφοι των Φιλελλήνων Κόλβε (Γερμανού) και Αστιγγος ( Βρετανού).

*** Άστιγξ Φραγκίσκος

Ο μεγάλος Φιλέλληνας Άγγλος ναυτικός (1794 - 1828),ήταν γιος του στρατηγού Κάρολου Άστιγξ. Αφού πήρε μέρος στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ, κατέβηκε στην Ελλάδα μ' ενθουσιασμό το 1821, για να βοηθήσει τους επαναστάτες. Έδειξε αυταπάρνηση, ηρωισμό, ικανότητα, και πρόσφερε από την περιουσία του 7.000 λίρες, με τις οποίες αγοράστηκε το πρώτο ατμοκίνητο πολεμικό καράβι μας η "Καρτερία" κι έγινε πλοίαρχός της.

Ο Άστιγξ πήρε μέρος σε επιχειρήσεις της Στερεάς (μάχες κατά του Δράμαλη κ.ά.) και σε διάφορες ναυτικές επιχειρήσεις του Αιγαίου.

Ομως στις 11 Μαϊου 1828, οργανώνοντας μια επίθεση κατά του Αιτωλικού τραυματίστηκε στο αριστερό χέρι. Τότε η "Καρτερία" τράβηξε για τη Ζάκυνθο. Μα ο φλογερός φιλέλληνας παθαίνει τέτανο και πεθαίνει 21 Μαϊου, πριν προλάβει να βγει στη στεριά, σε ηλικία 34 χρόνων.

Με εντολή του Καποδίστρια χτίστηκε κενοτάφιο στον Πόρο, αλλά μόνο το 1861, τα οστά του μεταφέρθηκαν από τη Ζάκυνθο στον Πόρο, και το κενοτάφιο αντικαταστάθηκε με μεγαλοπρεπέστερο μνημείο.

Στη μνήμη του ναυπηγήθηκε το 1833 στον Πόρο η κανονιοφόρος Άστιγξ Ι, ιστιοφόρο 46 τόνων, που από το 1841 ως τα 1853 ήταν ανιχνευτικό για βυθισμένα πλοία.

Σήμερα φέρει δύο επιγραφές που αναφέρονται στον ένδοξο θάνατό του, για την αναγέννηση της Ελλάδας. Με τη μία επιγραφή αποτίει φόρο τιμής το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, και με την άλλη το Βρετανικό κράτος.

Οι επιγραφές τοποθετήθηκαν το 1928, εκατό χρόνια μετά το θάνατό του, κατά τη διάρκεια τελετής με κατάθεση στεφάνων.

== Επίσης εντός του Προγυμναστηρίου υπάρχει ο τάφος του γερμανού φιλέλληνα Αλέξανδρου Κόλβε, που φέρει την επιγραφή:

ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΛΒΕ

ΦΙΛΕΛΛΗΝ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΑΓΩΝΑ

ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΑΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣ

ΤΑ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΑΣ

Η ΕΛΛΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ

ΕΣΤΗΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΗΛΗΝ

Εγεννήθη το 1793 απεθ. το 1860

Ναυτόπαιδες στη Σχολή

ΑΠΟ το 1941 έως το 1945 το Προγυμναστήριο δεν λειτούργησε λόγω πολέμου. Αλλωστε είχε καταληφθεί από τους Γερμανούς. Τον Απρίλιο του 1945, η Σχολή ξαναλειτούργησε ως "Βασιλικό Προγυμναστήριο Πόρου" (ΒΠ ΠΟΡΟΣ). Το 1948, το ΒΠ ΠΟΡΟΣ μετονομάσθηκε σε "Κέντρο Εκπαιδεύσεως Πόρος" (ΚΕ ΠΟΡΟΣ) και το 1969, σε "Σχολή Δοκίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού" (Σ.Δ.Υ.Ν.), με έδρα τον Πόρο. Η Σχολή Τεχνιτών (στο ΝΣ) το 1970 μετονομάζεται σε "Σχολή Δοκίμων Υπαξιωματικών Τεχνιτών Ναυτικού" (ΣΔΥΤΕΝ), το 1980 σε "Κέντρο Εκπαίδευσης Τεχνιτών" (ΚΕΤΕΧ) και το 1984 σε "Κέντρο Εκπαίδευσης Σακίπης" (ΚΕΣΑΚ). Την 18 Δεκεμβρίου 1981, η ΣΔΥΝ μετονομάζεται σε "Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού" (Σ.Μ.Υ.Ν.), με έδρα τον Πόρο, από όπου την 13 Αυγούστου 1991, η έδρα της Σχολής μεταφέρθηκε στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Παλάσκας (ΚΕ ΠΑΛ), στην περιοχή ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ, στο οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα. Από τις 5-7-2000 που το ΚΕΣΑΚ καταργείται, η ΣΜΥΝ παραμένει ως η ενιαία και μοναδική παραγωγική Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών του Ναυτικού, για το σύνολο των ειδικοτήτων τους. Από τις 30 Αυγούστου 1991 το Κ.Ε. ΠΟΡΟΣ λειτουργεί πλέον ως κέντρο Εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων.

Σήμερα το Κέντρο Εκπαίδευσης Πόρος, αποτελεί το μοναδικό κέντρο Εκπαίδευσης νεοσύλλεκτων στο Πολεμικό Ναυτικό. Αποστολή του Κέντρου είναι η παροχή βασικών γνώσεων -τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο- σε στρατευμένους θητείας και εθελοντικά κατατασσόμενους άνδρες και γυναίκες (ΕΠΟΠ) με σκοπό την ταχεία και ομαλή ένταξη τους στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού, συμβάλλοντας έτσι στην εκπλήρωση της αποστολής της Διοίκησης Ναυτικής Εκπαίδευσης. Ένας από τους βασικούς στόχους του Κ.Ε ΠΟΡΟΣ είναι η ομαλή μετάβαση κάθε νεοσύλλεκτου από την πολιτική στη στρατιωτική ζωή. Αυτό επιτυγχάνεται με τη συνεχή προσπάθεια και το ενδιαφέρον της Διοικήσεως με σκοπό την άμεση επίλυση όλων των προβλημάτων που τυχόν θα προκύψουν.

πηγή: www.koutouzis.gr .

Αναγνώστες